Αρθογραφία της άρθρωσης του γόνατος: Αιτίες, συμπτώματα, μέθοδοι θεραπείας

Μία από τις πιο συνηθισμένες παθολογίες του μυοσκελετικού συστήματος είναι η αρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος (διαφορετικά αυξήθηκε το γόνατο) μια χρόνια ασθένεια που συνοδεύεται από τη δυστροφία και την καταστροφή των αρθρώσεων δομών του γόνατος.

Το αποτέλεσμα καταστροφικών διαδικασιών είναι ένας έντονος περιορισμός ή μια πλήρης απώλεια κοινής κινητικότητας και κατά συνέπεια - μείωση της απόδοσης, αναπηρίας.

Είναι δυνατόν να αποφευχθούν δυσμενείς συνέπειες εάν έχουν διαγνωστεί νωρίς και είναι θεραπεία εγκαίρως.

Αιτιολογικό

Σύμφωνα με την προέλευση, η αρθρέωση του γόνατος είναι πρωτογενής και δευτερογενής. Κυρίως αναπτύσσεται ως ανεξάρτητη ασθένεια, συχνά διαγνωσθεί σε ηλικιωμένους και σε αυτή την περίπτωση οφείλεται σε αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία που συμβαίνουν στους ιστούς. Η δευτερογενή γονιμία γίνεται αποτέλεσμα άλλων ασθενειών και διαταραχών στο σώμα.

Η ανάπτυξη της γονάρθης μεταφέρει:

• Τραυματισμοί (μεταφορές, κατάγματα, βλάβη μηνίσκου) ·
• Ασθένειες του μυοσκελετικού συστήματος (συγγενή παραμόρφωση των ποδιών, Kniedysplasia, χονδροκροκίνηση, αρθρίτιδα, οστεοπόρωση).
• Σταθερά υψηλά φορτία της άρθρωσης λόγω επαγγελματικών δραστηριοτήτων, επαγγελματικού αθλητισμού.
• Παχυσαρκία, παχυσαρκία.
• Ενδοκρινικές παθήσεις, συμπεριλαμβανομένου του διαβήτη, του υποθυρεοειδισμού, της ακρομιγαλίας.
• Μεταβολικές διαταραχές.
• Γενετική προδιάθεση.

Συμπτώματα

Η φλεγμονή με οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος συνοδεύεται από δύο κύριες κλινικές εκδηλώσεις - πόνο και οίδημα. Η ένταση και η συχνότητα της ανάλυσης του πόνου εξαρτάται από τη βλάβη στις δομές των αρθρώσεων. Στα αρχικά στάδια, μόνο ο πόνος με φορτίο μπορεί να γίνει αισθητός και γρήγορα να περάσει ειρηνικά. Με την προχωρημένη γονιμή, ο οδυνηρός πόνος είναι συνεχώς παρούσα κατά τη διάρκεια των κινήσεων με αλλαγή στον καιρό.

Άλλα σημάδια οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος:

• Τραγάνισμα όταν κινείται.
• Δυσκαμψία στην άρθρωση, παραβίαση της λειτουργίας του κινητήρα.
• Η παραμόρφωση του γόνατος (με παραμελημένη γονιμή).

Η γοργάρωση μπορεί να συνοδεύεται από αρθρίτιδα (συσσώρευση υγρού στην κοιλότητα των αρθρώσεων) και τον επακόλουθο σχηματισμό μιας κύστης αρτοποιίας (ελαστική εκπαίδευση στο πίσω μέρος του γόνατος).

Βαθμός αρθρίσεως

Τα συμπτώματα της αρθρίσεως της άρθρωσης του γόνατος διαφέρουν ανάλογα με τη βλάβη των δομών του γόνατος και επομένως διαφοροποιούνται τα 3 στάδια της παθολογίας.

1. Αρθογραφία της άρθρωσης του γόνατος 1 βαθμός Εκδηλώνεται από τον αδύναμο πόνο στα φορτία (με ειρήνη ταυτόχρονα) με ελαφρά ακαμψία μετά τον ύπνο. Στην ακτινολογική εικόνα, μειώνεται μια ασήμαντη στένωση του κοινού χάσματος (λιγότερο από το ένα τρίτο), η παρουσία μεμονωμένων οστεοφυτών (ανάπτυξη των οστών).
2. Αρθογραφία της άρθρωσης του γόνατος 2 βαθμοί Συνοδεύεται από πόνο και χαρακτηριστική κρίση κατά τη διάρκεια των κινήσεων. Ο πόνος παραμένει μόνος για κάποιο χρονικό διάστημα. Η πρωινή δυσκαμψία, ο περιορισμός του εύρους των κινήσεων έχει προσδιοριστεί. Οι διαγνωστικές διαδικασίες δείχνουν έντονη στένωση του κοινού χάσματος (περισσότερο από το ήμισυ) και αρκετών οστεοφυτών.
3. Αρθογραφία του γόνατος 3 βαθμών Συνοδεύεται από συνεχή οδυνηρό πόνο που εντείνεται κατά τη διάρκεια των κινήσεων και τη νύχτα. Η πρωινή ακαμψία παραμένει για περισσότερο από μία ώρα με σφίξιμο της φλεγμονής και τουλάχιστον μισή ώρα - κατά τη διάρκεια των χρόνων ύφεσης. Η κινητικότητα της άρθρωσης είναι πολύ περιορισμένη ή εντελώς χαμένη. Αρκετά μεγάλα οστεοφυτικά, κύστεις είναι ορατές στην ακτινολογική εικόνα. Η κοινή στήλη περιορίζεται από περισσότερο από δύο Thöke από το πρότυπο.

Ανάλογα με το βαθμό αρθρίσεως της άρθρωσης του γόνατος, η συντηρητική ή χειρουργική θεραπεία συνταγογραφείται στον ασθενή.

Διάγνωση

Η διάγνωση της αρθρίσεως της άρθρωσης του γόνατος περιλαμβάνει την οπτική εξέταση, την ανάλυση των συμπτωμάτων του ασθενούς, τη δοκιμή εργαστηρίου (ανάλυση ούρων, τις γενικές και βιοχημικές εξετάσεις αίματος) και τις μεθόδους οργανικών εξετάσεων.

Με τις ακόλουθες διαγνωστικές μεθόδους μπορείτε να επιβεβαιώσετε ή να αντικρούσετε τη διάγνωση:

• Ακτινογραφία;
• Υπερηχογράφημα (υπερηχογράφημα);
• MRI (απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού).
• CT (τομογραφία υπολογιστών);
• Αρθροσκόπηση και σπινθηρογραφία (με υποψία όγκου).

Με αυτές τις μεθόδους, είναι δυνατόν να αναγνωριστεί η στένωση της στήλης της άρθρωσης, η αραίωση και η παραμόρφωση του χόνδρου, η παρουσία υγρού στην κοιλότητα της άρθρωσης, οι δομικές μεταβολές στην αρθρική μεμβράνη, η ανάπτυξη της οστεοπίτιδας και η οστεοποίηση του χόνδρου, η ανάπτυξη της οστεοφίτιδας και ο χόνδρος.

Συντηρητική θεραπεία

Οι μέθοδοι συντηρητικής θεραπείας μπορούν να μειώσουν τον πόνο και τη φλεγμονή, να βελτιώσουν την κυκλοφορία του αίματος και τη διατροφή του πετρελαϊκού ιστού και να ενισχύσουν τη συσκευή των μυών.

Για το σκοπό αυτό θα καταγραφεί:

• Ιατρική θεραπεία ·
• Αποκλεισμός;
• Φυσιοθεραπεία και χειρωνακτική θεραπεία.
• Ιατρική φυσική αγωγή.

Ένα σημαντικό μέρος της θεραπείας της οστεοαρθρίτιδας είναι η συμμόρφωση με μια θεραπευτική διατροφή.

Η συντηρητική αγωγή της αρθρίδας της άρθρωσης του γόνατος θα είναι αποτελεσματική στα αρχικά στάδια της νόσου, εάν βρίσκονται ελαφρά δυστροφικά φυσίγγια χόνδρου, φλεγμονής και εξασθενημένων λειτουργιών του αρθρικού μπολ.

Ναρκωτικά

Η φαρμακευτική αγωγή περιλαμβάνει το ραντεβού:

• Μη -στερεοειδές αντιφλεγμονώδες φάρμακο (NSAIDS).
• Χονδροπροστατευτές.
• Υαλουρονικό οξύ.

ΜΣΑΦ

Τα μη -υστοειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα ανακουφίζουν τη φλεγμονή, μειώνουν τα κύρια συμπτώματα και τον πόνο τους.

Οι παρασκευές συνταγογραφούνται με τη μορφή λύσεων (για ενδομυϊκή χορήγηση) ή δισκία, κάψουλες (για χορήγηση από το στόμα). Οι κάψουλες και τα δισκία από την οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος της ομάδας NSAID διεξάγονται σε μικρά μαθήματα, καθώς το φάρμακο έχει ισχυρή ερεθιστική επίδραση στον βλεννογόνο του στομάχου και μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη πεπτικών ελκών, έχουν πολλές άλλες παρενέργειες.

Επιπλέον, τα συνταγογραφούμενα εξωτερικά φάρμακα (αλοιφές, πηκτώματα, κρέμες) με βάση τα μη -αυροειδή φλεγμονώδη συστατικά. Η τοπική θεραπεία μπορεί να πραγματοποιηθεί περισσότερο.

Τα ΜΣΑΦ έχουν έντονο αντιφλεγμονώδες αποτέλεσμα, αλλά με μεγαλύτερη χρήση συμβάλλει στην περαιτέρω καταστροφή του χόνδρου.

Τα ΜΣΑΦ είναι συμπτωματική θεραπεία. Ωστόσο, συμβάλλουν στην εξάλειψη δυσάρεστων συμπτωμάτων της νόσου, αλλά δεν επηρεάζουν την κατάσταση του χόνδρου. Σε αντίθεση με αυτά τα προϊόντα, τα χονδροπροστατευτικά και το υαλουρονικό οξύ επιταχύνουν τις διεργασίες αναγέννησης του ιστού χόνδρου και επιβραδύνουν την καταστροφή.

Χονδροπροστατευτικά

Το φάρμακο της ομάδας χονδροπροστατευτών περιέχει χονδροτίνη και γλυκοζαμίνη (δομικά στοιχεία χόνδρου) και βοηθά στην αποκατάσταση του γόνατος με οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος. Διατίθενται με τη μορφή δισκίων, σκόνης για χορήγηση από το στόμα, διάλυμα ένεσης.

Τα ελάχιστα δισκία και σκόνη είναι 3 μήνες. Μετά από ένα διάλειμμα, το μάθημα επαναλαμβάνεται 2-3 φορές. Η πορεία θεραπείας με λύση περιλαμβάνει 12-15 ενέσεις και επαναλαμβανόμενες 2-3 φορές το χρόνο.

Τα πρώτα θετικά αποτελέσματα της θεραπείας με χονδροπροστάτες μπορούν να γίνουν αισθητά μόλις λίγους μήνες μετά την έναρξη της θεραπείας.

Υαλουρονικό οξύ

Το υαλουρονικό οξύ εισάγεται στην πληγείσα σύνδεση. Η επούλωση της αρθρίσεως της άρθρωσης του γόνατος παίζει το ρόλο της λίπανσης - περιβάλλει τις αρθρικές επιφάνειες και έτσι μειώνει την τριβή μεταξύ τους.

Η θεραπεία με υαλουρονικό οξύ συμβάλλει στην αύξηση της ελαστικότητας του ιστού του χόνδρου και εμποδίζει την περαιτέρω καταστροφή των αρθρώσεων που βελτιώνουν την κινητικότητα της άρθρωσης και μειώνονται τα συμπτώματα της φλεγμονής. Τα φάρμακα είναι καλά ανεκτά, δεν προκαλούν παρενέργειες. Το μόνο μειονέκτημα είναι το υψηλό κόστος.

Η πορεία θεραπείας με υαλουρονικό οξύ συνήθως περιλαμβάνει 3-4 ενέσεις που πραγματοποιούνται με διαλείμματα 10 έως 14 ημερών.

αποκλεισμός

Εάν δεν είναι δυνατόν με μη στερεοειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα για την ανακούφιση του πόνου του γόνατος με οστεοαρθρίτιδα, διεξάγεται ένας αποκλεισμός -μια μέθοδος θεραπείας στην οποία το φάρμακο εγχέεται απευθείας στον πληγμένο ιστό προκειμένου να ανακουφίσει τον πόνο και τη φλεγμονή. Στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας, χρησιμοποιούνται οι άρθρωποι (ενέσεις στην κοιλότητα της άρθρωσης) και ο αποκλεισμός του περσικού (στην περιφερική κοιλότητα).

Το κύριο πλεονέκτημα της μεθόδου είναι ένα άμεσο στοχοθετημένο αποτέλεσμα, αφού με μια τέτοια εισαγωγή, η μέγιστη συγκέντρωση της δραστικής ουσίας παράγεται ακριβώς στη φλεγμονώδη ζώνη. Επιπλέον, η φαρμακευτική αγωγή δεν εμπίπτει στην συστηματική κυκλοφορία του αίματος, η οποία μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο παρενέργειων.

Στα μεταγενέστερα στάδια του Gonar Rose, η στήλη της άρθρωσης στενεύει, τα οστεοφυτά αναπτύσσονται, παραμορφώνονται οι κοινές επιφάνειες, επομένως επιτρέπεται μόνο ένα περιφραγμένο μπλοκαρίσματος.

Η απόφραξη της άρθρωσης του γόνατος για οστεοαρθρίτιδα μπορεί να πραγματοποιηθεί χρησιμοποιώντας αναισθητικά και κορτικοστεροειδή.

Τα αναισθητικά συνήθως εισάγονται σε συνδυασμό με στεροειδείς ορμόνες για να μειωθούν ο πόνος της διαδικασίας.

Το υαλουρονικό οξύ και τα χονδροπροστατευτικά μπορούν επίσης να εισαχθούν απευθείας στην άρθρωση. Σε αυτή την περίπτωση, ωστόσο, δεν μιλάμε για τον αποκλεισμό, αλλά για την ενδοεπιχειρησιακή ένεση, καθώς αυτά τα φάρμακα δεν εμποδίζουν τον παλμό του πόνου, αλλά ενεργοποιούν τις διεργασίες αναγέννησης του ιστού του χόνδρου.

Φυσιοθεραπεία και χειρωνακτική θεραπεία

Οι κύριες μέθοδοι για τη φυσιοθεραπεία που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας είναι:

• Θεραπεία με λέιζερ ·
• Υπερηχητική θεραπεία.
• Κρυοθεραπεία
• Θεραπεία με παραφίνη και ozokerite.
• Βρωμιά.

Το κύριο καθήκον όλων των φυσιοθεραπευτικών μεθόδων είναι η τόνωση της κυκλοφορίας του αίματος στους κοντινούς ιστούς και η βελτίωση της διατροφής του χόνδρου.

Θεραπεία κατάρτισης

Το σύνδρομο του πόνου αναγκάζει έναν ασθενή με γονικό να αυξάνεται για να περιορίσει την κινητική δραστηριότητα, με τους κοντινούς συνδέσμους και την ατροφία των μυών. Αυτή η κατάσταση έχει αρνητική επίδραση στο αρθρικό ύφασμα, αφού τα θρεπτικά συστατικά διεισδύουν στον χόνδρο από το αρθρικό υγρό κατά τη διάρκεια της κίνησης. Όταν η άρθρωση είναι συνεχώς σε ειρήνη, οι δυσστροφικές διεργασίες σφίγγονται.

Για το λόγο αυτό, οι ασκήσεις φυσιοθεραπείας αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της συντηρητικής θεραπείας. Με τη μέτρια σωματική δραστηριότητα μπορείτε να ενισχύσετε τη συσκευή μυών, να βελτιώσετε τη δύναμη των δομών των αρθρώσεων, να εξαλείψετε τη δυσκαμψία και να βελτιώσετε τη λειτουργία του κινητικού γόνατος.

Οι ασκήσεις των θεραπευτικών ασκήσεων αναπτύσσονται μεμονωμένα από τον γιατρό για κάθε ασθενή, όπου λαμβάνεται υπόψη το βάθος της βλάβης και η λειτουργική κατάσταση των αρθρώσεων.

Γενικές συστάσεις για τη διεξαγωγή εκπαιδευτικής θεραπείας για την αρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος:

• Ξεκινήστε τα μαθήματα μόνο μετά από σημάδια οξείας φλεγμονής έχουν σταματήσει.
• Εκτελέστε ομαλά όλες τις ασκήσεις, χωρίς ξαφνικές κινήσεις.
• Το φορτίο αυξάνεται σταδιακά.
• Εξαλείφουν τα υψηλά φορτία της σύνδεσης (βελτιωμένη κάμψη/επέκταση του γόνατος).
• Εάν εμφανιστούν πόνο ή συμπτώματα, σταματούν να εκπαιδεύονται.

διατροφή

Με γονιμή, προϊόντα που:

• Αμινοξέα (γαλακτοκομικά προϊόντα, χαμηλές ποικιλίες κρέατος).
• Κολλαγόνο (πιάτα με ζελατίνη);
• Αναντικατάστατα λιπαρά οξέα (φυτικά έλαια, ψάρια).
• Θείο και σελήνιο (όσπρια, σιτηρά, λάχανο και μήλα, βόειο κρέας, κοτόπουλο, αυγά).

Είναι επίσης σημαντικό:

• Εξαλείψτε τη χρήση καπνιστού κρέατος, αγγούρια, μαρινάδες.
• Περιορίστε την κατανάλωση αλατιού.
• κρατήστε μια δίαιτα 5 φορές.
• Παρακολουθήστε τη λειτουργία κατανάλωσης ποτών.

Το υπερβολικό σωματικό βάρος είναι ένας από τους κύριους παράγοντες που προκαλούν την ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος. Επομένως, το καθήκον των ασθενών με υπερβολικό βάρος είναι η μείωση του σωματικού βάρους. Σε αυτή την περίπτωση, μπορείτε να επιτύχετε μόνο το αποτέλεσμα με τη βοήθεια μιας διατροφής, καθώς τα εντατικά αθλήματα για την φλεγμονώδη άρθρωση είναι επιβλαβή.

Προκειμένου να μειωθεί το σωματικό βάρος, συνιστάται να αποκλείσουμε το μενού:

• Λίπη κρέατος και ψαριών.
• Κρέμα, σπιτική ξινή κρέμα και άλλα γαλακτοκομικά προϊόντα με υψηλό ποσοστό περιεκτικότητας σε λίπος.
• Μαργαρίνη, μαγιονέζα, διαφορετικές σάλτσες.
• Ζαχαροπλαστική;
• Γρήγορο φαγητό?
• Γλυκά ποτά.

Χειρουργική θεραπεία

Η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος του 3ου βαθμού δεν είναι προσβάσιμη στη συντηρητική θεραπεία, οπότε η χειρουργική επέμβαση είναι η μόνη διέξοδος για τον ασθενή.

Υπάρχουν δύο επιλογές για χειρουργική επέμβαση:

• Οστεοτομία διόρθωσης - Διεξάγεται στα αρχικά στάδια της ανάπτυξης του 3ου σταδίου της γονάρθης. Εάν ο χόνδρος καταστραφεί εν μέρει, είναι δυνατόν να απομακρυνθούν οι οστεοφύλες.
• Ενδοπροθικός - Η αντικατάσταση της άρθρωσης ή των κατεστραμμένων τμημάτων πραγματοποιείται με την πλήρη καταστροφή του χόνδρου.

πρόβλεψη

Οι παθολογικές αλλαγές στις κοινές δομές είναι προοδευτικές, μη αναστρέψιμες. Με την έγκαιρη διάγνωση και τη σωστή θεραπεία, ωστόσο, μπορείτε να σταματήσετε εντελώς τη φλεγμονή και τις δυστροφικές μεταβολές στον ιστό του χόνδρου - οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος του 1ου βαθμού, για συντηρητική θεραπεία.

Με την οστεοαρθρίτιδα του 2ου βαθμού, η οποία συνοδεύεται από την καταστροφή του χόνδρου και τον σχηματισμό οστεοφυτών, οι συντηρητικές μεθόδους σας επιτρέπουν να επιβραδύνετε ή να αναστείλετε τον χόνδρο, να σταματήσετε τη φλεγμονή και να βελτιώσετε την κινητική δραστηριότητα. Ωστόσο, οι γιατροί συχνά αναγκάζονται να χρησιμοποιούν αποκλεισμό και αρθροσκόπηση.

Είναι αδύνατο να θεραπευτεί η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος των 3 βαθμών με συντηρητικό τρόπο. Ο μόνος τρόπος για την αποκατάσταση της κινητικότητας του γόνατος είναι η χειρουργική επέμβαση.