Αυχενική-θωρακική οστεοχόνδρωση

Συμπτώματα αυχενικής οστεοχόνδρωσης

Η πιο κοινή αιτία πόνου στο άνω και στη μέση της πλάτης είναι η αυχενική οστεοχόνδρωση. Και παρόλο που αυτή η αργά προοδευτική παθολογία δεν είναι θανατηφόρα, επιδεινώνει σημαντικά την ποιότητα ζωής ενός ατόμου και, σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να οδηγήσει σε αναπηρία. Και μόνο η μεγαλύτερη δυνατή εξάλειψη των παραγόντων που οδηγούν σε ανομοιόμορφο φορτίο στα κινούμενα τμήματα της σπονδυλικής στήλης μπορεί να επιβραδύνει τις μη αναστρέψιμες διαδικασίες της βιολογικής γήρανσης και, ως εκ τούτου, να ανακουφίσει τον πόνο.

Αιτίες εκφυλιστικών βλαβών της σπονδυλικής στήλης

Η οστεοχόνδρωση της αυχενικής περιοχής είναι μια πολυπαραγοντική παθολογία των μεσοσπονδύλιων δίσκων που συνδέουν 7 αυχενικούς και 12 θωρακικούς σπονδύλους. Οι πιο κοινές αιτίες εκφυλιστικών αλλαγών είναι:

  • Βαρύτητα (μετατόπιση κέντρου βάρους και ανακατανομή αξονικού φορτίου)
  • παρατεταμένη εργασία σε αναγκαστική θέση
  • δόνηση
  • υποδυναμία
  • αυτοάνοσο νόσημα
  • Υπερφόρτωση της σπονδυλικής στήλης σε σχέση με παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος (παραμορφώσεις, πλατυποδία)
  • μολυσματικές και φλεγμονώδεις διεργασίες σε κοντινές δομές
  • μεταβολικές διαταραχές
  • κληρονομικές ανωμαλίες στην ανάπτυξη του συνδετικού ιστού
  • τραυματικές κακώσεις
  • υπερβολικά στατικά ή δυναμικά φορτία
  • ορμονική ανισορροπία

Η έξαρση της οστεοχόνδρωσης τόσο σε άνδρες όσο και σε γυναίκες μπορεί να προκληθεί από στρες, παρατεταμένη καταπόνηση των νεύρων, υποσιτισμό και υποθερμία.

Συμπτώματα οστεοχόνδρωσης της αυχενικής και θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης

Οι εκφυλιστικές διεργασίες στους προσβεβλημένους μεσοσπονδύλιους δίσκους συνοδεύονται από τοπικά σύνδρομα πόνου και ακτινοβόλο πόνο. Λόγω παραβίασης της παροχής αίματος στον εγκέφαλο, οι ασθενείς παραπονιούνται για πονοκεφάλους, ζαλάδες, «πετάει» μπροστά από τα μάτια, πόνο στον ώμο ή σε ολόκληρο το άνω άκρο, στις μεσοπλεύριες και μεσοσκελετικές περιοχές. Υπάρχει ενόχληση, μυρμήγκιασμα στο λαιμό, στο στήθος, στην κοιλιά, περιοδικοί επώδυνοι παλμοί στο αυτί ή στον κρόταφο, πόνος κατά το βήχα και το φτέρνισμα.

Μετά από πολύωρη παραμονή σε αναγκαστική θέση, εμφανίζεται ένα αίσθημα συμπίεσης. Συχνά εμφανίζεται αυχενική οστεοχονδρωσία με τυπικά καρδιακά συμπτώματα, γεγονός που περιπλέκει πολύ τη διάγνωση. Μεταξύ των πρόσθετων ενδείξεων, θα πρέπει να τονιστεί το μούδιασμα ορισμένων περιοχών του δέρματος, οι διαταραχές του πεπτικού συστήματος, ο αυξανόμενος πόνος με βαθιές αναπνοές, η δύσπνοια όταν ξαπλώνετε στην πλάτη.

Στάδια οστεοχονδρωσίας

Η παθολογική διαδικασία έχει 4 στάδια ανάπτυξης:

I - οίδημα και κίνηση της πολφικής ουσίας στον μεσοσπονδύλιο δίσκο, ερεθισμός των περιφερικών νευρικών απολήξεων. Η οσφυϊκή μοίρα του τραχήλου και του θώρακα εμφανίζεται στο πλαίσιο της σωματικής δραστηριότητας

II - ρωγμή του ινώδους δακτυλίου, παραβίαση της στερέωσης μεταξύ των σπονδυλικών σωμάτων, αστάθεια των σπονδυλικών τμημάτων. Συνοδεύεται από συνεχή μυϊκή ένταση, λειτουργικά μπλοκαρίσματα, περιορισμένη κίνηση

III - Ρήξη της μεμβράνης του δίσκου και προεξοχή του πολφικού πυρήνα (κήλη). Τα νευρολογικά σύνδρομα συμπίεσης της ρίζας εκδηλώνονται με αντανακλαστική πρόπτωση, αδυναμία, ατροφία, μειωμένη ευαισθησία στη ζώνη νεύρωσης II - ρωγμές του ινώδους δακτυλίου, εξασθενημένη στερέωση μεταξύ των σπονδυλικών σωμάτων, αστάθεια των σπονδυλικών τμημάτων. Συνοδεύεται από συνεχή μυϊκή ένταση, λειτουργικά μπλοκαρίσματα, περιορισμένη κίνηση

IV - εκφυλιστική βλάβη όλων των συστατικών της μεσοσπονδυλικής σύμφυσης. Η ανοργανοποίηση και η συμπίεση του μεσοσπονδύλιου δίσκου προκαλεί αρθρώσεις των αρθρώσεων της όψης και η κινητικότητα στην πληγείσα περιοχή περιορίζεται σημαντικά.

διαγνωστικές μεθόδους

Η διάγνωση της σπονδυλογενούς παθολογίας πραγματοποιείται σε ένα σύμπλεγμα, το οποίο περιλαμβάνει:

  • Συλλογή ζωτικών και παθολογικών αναμνήσεων
  • φυσική εξέταση σε στατική θέση
  • διαγνωστικές εξετάσεις (εξέταση διαταραχών ενεργητικών και παθητικών κινήσεων)
  • Προσδιορισμός της νευρολογικής κατάστασης
  • Απλή ακτινογραφία δύο προβολών της σπονδυλικής στήλης
  • CT
  • MRI

Σε μια επαγγελματική κλινική, κατά τη διάγνωση διαφόρων ραχιαίων παθήσεων, γίνεται μαγνητική τομογραφία σε συνδυασμό με χειροκίνητες εξετάσεις. Η συνδυασμένη χρήση αυτών των μεθόδων παρέχει πλήρεις πληροφορίες σχετικά με τον εντοπισμό περιοχών δισκογονικών διαταραχών, τη δομή και τη μεταβολική δραστηριότητα των κυττάρων, την κατάσταση όλων των συστατικών των μαλακών ιστών.

Με ποιον γιατρό να απευθυνθώ

Ένας νευρολόγος θεραπεύει ασθενείς με σπονδυλικές παθήσεις. Επιπλέον, μπορεί να χρειαστείτε τη βοήθεια ενός χειροπράκτη ή χειρουργού σπονδυλικής στήλης.

Πώς να αντιμετωπίσετε την αυχενική οστεοχονδρωσία

Η θεραπεία της οστεοχονδρωσίας της αυχενικής και θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης περιλαμβάνει:

  • Φάρμακα για τον πόνο, το πρήξιμο και τη φλεγμονή
  • χειρωνακτική θεραπεία
  • μασάζ και αυτο-μασάζ?
  • φυσικοθεραπευτικές διαδικασίες (UVI, ηλεκτροφόρηση, laser, θεραπεία με μαγνητικό πεδίο, DDT)
  • ρεφλεξολογία
  • Ασκήσεις φυσικοθεραπείας
  • Κορσέ, ταινία
  • Μετά ισομετρική χαλάρωση

Εάν η οστεοχόνδρωση επιπλέκεται από μεσοσπονδυλική κήλη, τότε συνιστάται η χειρουργική επέμβαση στον ασθενή.

υπάρχοντα

Μια αδιάφορη στάση για την υγεία του ατόμου και η παραμέληση των ιατρικών συστάσεων μπορεί να οδηγήσει στην ενεργό εξέλιξη της παθολογικής διαδικασίας και στην ανάπτυξη διαφόρων αντανακλαστικών και συμπιεστικών συνδρόμων:

  • Χρόνια τραχηλοκραναλγία και θωρακαλγία (κεφαλαλγία που προέρχεται από την αυχενική-ινιακή περιοχή, πόνος στην περιοχή του θώρακα)
  • Περιορισμός της κλίσης της κεφαλής προς την αντίθετη κατεύθυνση από τη βλάβη
  • Βλαστικές διαταραχές των άνω άκρων
  • Αισθητηριακές διαταραχές στα χέρια και τα δάχτυλα
  • Δυσλειτουργίες εσωτερικών οργάνων
  • μερική ακινητοποίηση της σπονδυλικής στήλης
  • αναπηρία

Πρόληψη της αυχενικής οστεοχονδρωσίας

Για να ελαχιστοποιήσετε τον αντίκτυπο των αρνητικών παραγόντων, συνιστάται να εκτελείτε τακτικά ασκήσεις για την ενίσχυση του μυϊκού πλαισίου. Με τη μονότονη εργασία μεγάλης διάρκειας, είναι πολύ σημαντικό να παρακολουθείτε τη στάση του σώματος, να αλλάζετε τη θέση του σώματος πιο συχνά, να αποφεύγετε κινήσεις μεγάλου πλάτους και να προστατεύεστε από υποθερμία και ρεύματα.